عبارات عموماً از ترتیب علامت گذاری هستند. ناپیوستگی مشخصه نوشتن است، زیرا واحدهای متنی بدون اینکه لزوماً به هم متصل باشند، از یکدیگر پیروی می کنند.
دفتر زبان 60 برگ از حالت‌هایی برای ساختاربندی فضای گرافیکی پیروی می‌کنند که تشخیص این واحدها را بر اساس سرنخ‌های گرافیکی یا گفتمانی ممکن می‌سازد.
بنابراین از نظر بصری با شکستگی خط یا صفحه، خطوط جداسازی (خط افقی یا تقسیم صفحه به فضاهای نوشتاری مختلف)، تغییر رنگ جوهر یا حتی استفاده از علامت حصار متمایز می شوند.
رویه‌های گفتمانی برای مرزبندی متون عمدتاً عناوین، تاریخ‌ها و نشانه‌های عمومی (دعا، فرمول، دستور العمل، حساب‌ها و غیره) هستند.
این دو بعد، گرافیکی و گفتمانی، اغلب با هم مرتبط هستند، عناوین، تاریخ ها و نشانه های ژانر به صورت گرافیکی برجسته می شوند.
زیر خط کشیده شده، قرمز قرار داده شده، در مرکز قرار داده شده یا در حاشیه قرار داده شده است.
از یک واحد به واحد دیگر، عملگرهای انتقال نادر هستند. شماره گذاری اقلام، که آنها را در یک مجموعه سطح بالاتر ادغام می کند، تاریخ ها، یا عناوین، که برخی از آنها با یکدیگر مطابقت دارند، گاهی اوقات یک طبقه بندی یا سریال سازی نمادها را انجام می دهد.
منطق جانشینی آنها ممکن است در تشکیل یک فهرست نهفته باشد که صرفاً با عبور به ترتیب دیگری از نمادها شکسته می شود.
تاریخ ها به اشکال ساختار زمانی اشاره دارند که روش های آن در فصل بعدی به تفصیل بیان شده است.
در این واحدها، فرم ها همیشه نحوی نیستند، به خصوص در متونی که به صورت فهرست ظاهر می شوند. با این حال اظهارات معمولا شفاهی هستند.
حتی در یک تقویم، که در آن صرفه جویی در فضا تمایل دارد نمادها را به حداقل برساند، جملات کامل ظاهر می شوند: برای مثال “Foune متولد شد”.
تمرین یادداشت برداری، که باید به خاطر داشت، یک کد تشکیل شده است و نه یک روش بداهه نوشتن، فقط به طور منظم در دفتر زبان 60 برگ حافظه گاندا کامارا اجرا می شود.
